Świętujemy Dzień Języka Hiszpańskiego
Zapraszamy całą społeczność szkoły do wspólnego celebrowania wydarzenia jakim jest przypadający na dzień 23 kwietnia Dzień Języka Hiszpańskiego.
Nasza szkoła czynnie włącza się w promocję języka hiszpańskiego organizując w najbliższych dwóch tygodniach kampanię promującą kulturę, zwyczaje tego kraju oraz naukę języka hiszpańskiego.
Uczniowie, wraz z nauczycielami, zaplanowali uroczyste obchody Dnia Języka Hiszpańskiego, które zostaną poprzedzone organizacją różnego rodzaju wydarzeniami trwającymi dwa tygodnie. W tych dniach zapraszamy do udziału w quizach, konkursach oraz ciekawych akcjach poświęconych Hiszpanii oraz językowi hiszpańskiemu.
Zapraszamy do zapoznania się z zasadami i udziału w wydarzeniach. —-> Regulamin udziału w wydarzeniach z okazji Dnia Języka Hiszpańskiego
————————————————————— Poznaj nieznanie: —————————————————————-
…
1. Nazwa kraju Hiszpania pochodzi od Ispania ziemia królików.
Powstanie tej nazwy miało swoje początki już około trzy tysiące lat temu, kiedy to na Półwyspie Iberyjskim zamieszkiwali Fenicjanie. W tamtych czasach na północy Afryki można było spotkać małe ssaki, nazywane góralkami. Fenicjanie zaobserwowali, że na Półwyspie pojawiły się zwierzątka, które je bardzo przypominały. Były to ssaki przypominające królika, które właśnie z tego miejsca rozprzestrzeniły się na cały świat.
Fenicjanie nazwali południową część obecnej Hiszpanii: Hi-szfanim – Wyspa Góralek (prawdopodobnie dlatego, że w tej części półwyspu zwierzęta te występowały najliczniej). Nazwa ta została potem zmieniona na łacińską – Hispania, co oznacza Ziemia Królików. Ale tak naprawdę góralki (z hebr. szafan) nie są królikami, co wcale nie oznacza, że ta nazwa nie jest uzasadniona.Góralki to zwierzęta o gęstym futrze z bardzo niewielkim, krótkim ogonem. Większość z nich jest wielkości kota domowego. Widziane z daleka można bardzo łatwo pomylić z dobrze odżywionym królikiem.
…
2. Niezapomniany smak dzieciństwa , czyli Chupa Chups, popularne lizaki, które zna każde dziecko. Wymyślono je w Hiszpanii niespełna 60 lat temu. Ich nazwa pochodzi od słowa ”chuper” co w języku hiszpańskim oznacza ssać. I kto by pomyślał, że robiąc zakupy w małym osiedlowym sklepie możemy zetknąć się z dziełem wielkiego hiszpańskiego artysty? Bo to nie kto inny, a właśnie Salvador Dalí w 1969 r. (genialny kataloński malarz surrealista) stworzył podstawę do logo kultowego lizaka Chupa Chups.Na początku lat 90-tych Chupa Chups zaczęto sprzedawać w 164 krajach świata. Oznacza to, że tego kultowego lizaka można znaleźć prawie wszędzie i to dosłownie! Rosyjscy astronauci ze stacji MIR w 1995 r. zabrali ze sobą ulubione lizaki w kosmos, a uczestnicy jednej z wypraw na Antarktydę w 2000r., po odkryciu nowego gatunku gąbek nazwali go … a jakże, nie inaczej tylko Chupa Chups. Obecnie Chupa Chups produkuje się w ponad 100 smakach, nawet tak egzotycznych jak Macha Late, herbata z cytryną, czy Ramune.
…
3. Język hiszpański jest drugim najczęściej używanym językiem na świecie. Posługuje się nim, jako językiem ojczystym ok. 700 mln ludzi. Poza Hiszpanią język ten jest językiem urzędowym w 21 krajach. Ale czy wiecie, że obecnie na Półwyspie Iberyjskim i 11 wyspach przynależących do Hiszpanii, mówi się łącznie 16 różnymi językami (oficjalnymi i nieoficjalnymi). Najpopularniejszym jest Castellano, Kastylijski, znany również jako hiszpański, który jest oficjalnym językiem narodowym Hiszpanów. Poza nim do oficjalnych należą jeszcze: Catala, kataloński – jest to mieszanka hiszpańskiego i francuskiego z pewnymi wpływami również z języka włoskiego. Jest on źródłem dumy i tożsamości dla Katalończyków, którzy całkowicie poświęcają się jego ochronie w ramach lokalnego dziedzictwa kulturowego. Galego, język galicyjski, który w toku zawirowań historycznych przekształcił się w portugalski. Euskara, baskijski, o którym mówi się, że jest najstarszym językiem w Europie zachodniej. Baskijskim porozumiewa się ludność mieszkająca na pograniczu Hiszpanii i Francji. Aranese, arański, który od 2006 roku również w całej Katalonii, na kanwie nowego statusu autonomicznego.Najciekawszym jednak językiem jaki mają Hiszpanie, to język gwizdany, silbo gomero. Spotkać się z nim można na Wyspach Kanaryjskich. Używany był przez niektórych mieszkańców do porozumiewania się w wąwozach. Został doceniony na świecie i w 2009 roku oficjalnie wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Jeśli chcesz posłuchać jak brzmi silbo gomero to kliknij w link https://youtu.be/BPJq4SwT5Qk
…
4. Wycieczka na Księżyc? Któż o tym nie marzył…Nie musimy opuszczać Ziemi, aby podziwiać księżycowy krajobraz. Wystarczy odwiedzić archipelag Wysp Kanaryjskich. Zabieramy Was dzisiaj w podróż na wyspę Lanzarote.
Lanzarote jest najbardziej wysuniętą na wschód wyspą należącą do archipelagu Wysp Kanaryjskich. Jest to obszar wulkaniczny o księżycowym krajobrazie. Można podziwiać go podczas wycieczki po wulkanach w Parku Narodowym Timanfaya, nazywanym często Górą Ognia. Kamienie znajdujące się kilka centymetrów pod ziemią mają do 100 °C, a na głębokości 10 metrów temperatura dochodzi do 600 °C. Personel parku udowadnia prawdziwość powyższych pomiarów, organizując pokazy polegające na wrzucaniu do dołów w ziemi suchych gałęzi, które natychmiast się zapalają, czy wlewając wodę do szczelin w ziemi, które natychmiast zagotowana wybucha na kształt gejzera. https://commons.wikimedia.org/w/index.php…
Równie ciekawie jest w Cueva de los Verdes – jaskini, która jest częścią największego na świecie tunelu z lawy, pochodzącej z wulkanu Corona. W jaskini tej, 50 m pod ziemią znajduje się sala koncertowa na 300 osób o świetnej akustyce. Na końcu trasy prowadzącej wzdłuż jaskini możemy obserwować zjawisko iluzji optycznej.
Warto odwiedzić również osadę El Golfo, w której główną atrakcją jest jezioro kraterowe Charco de los Ciclos, którego woda ma zaskakujący zielony kolor, pochodzący od żyjących w nim wodorostów.
…
5. Czy słyszeliście o bałaganiarskim festiwalu?Jadąc do Buñol w Walencji pod koniec sierpnia (dokładnie w ostatnią środę sierpnia każdego roku) możecie wziąć udział w najbardziej zwariowanym festiwalu na świecie La Tomatina. Zabawa polega na obrzucaniu się przejrzałymi pomidorami. Po godzinnej walce na pomidory, ulice miasteczka spływają sokiem pomidorowym. Skąd wziął się pomysł na pomidorową bójkę, w której bierze udział za każdym razem ok. 40 000 ludzi z całego świata? Historia mówi, że podczas bardzo ponurej parady ulicznej w 1945 roku wybuchła bójka uliczna, kiedy jeden hałaśliwy miejscowy zaczął obrzucać wszystkich warzywami z pobliskiego straganu. Grupa młodych ludzi wzięła odwet i wybuchła wielka walka na jedzenie. W następnym roku ci sami ludzie celowo rozpoczęli bójkę i w tym celu przywieźli własne zapasy pomidorów. Walka trwa tylko godzinę, w tym czasie rozpryskuje się około 150 000 przejrzałych pomidorów. Te pomidory prawdopodobnie nigdy nie zostałyby zjedzone, ponieważ mają niską jakość, gorszy smak. Są one kupowane bardzo tanio z regionu Estremadura w Hiszpanii.
La Tomatina to nie tylko krótka walka na pomidory. Tydzień poprzedzający główne wydarzenie jest wypełniony paradami, pokazami sztucznych ogni i konkursami gotowania paelli na ulicach miasta.
W tym roku festiwal La Tomatina odbędzie się 25 sierpnia.
…
6. Mañana, czyli poczucie czasu według Hiszpanów. Niektórzy twierdzą, że Mañana to styl życia Hiszpanów. W Polsce popularne jest powiedzenie „Co masz zrobić jutro, zrób dzisiaj”. W Hiszpanii i innych krajach Europy południowej funkcjonuje coś w rodzaju „Co masz zrobić dzisiaj, zrób jutro , będziesz miał dwa dni wolnego”. Mañana to standardowa odpowiedź na wszystko, czego nie zdążyło się zrobić dzisiaj. Mañana to filozofia życia bez pośpiechu, w uśmiechu i radości. Na hiszpańskiej ulicy życie często zaczyna się dopiero wieczorami. Przyczyną tego całego „zamieszania” jest oczywiście sjesta. Powodem, dla którego została wprowadzona przerwa w ciągu dnia, są prawdopodobnie ogromne upały w godzinach popołudniowych. To czas na odpoczynek po kilku godzinach pracy i bardzo ważny aspekt sjesty, czyli posiłek.W Hiszpanii między godziną 13 a 17 większość lokalnych sklepów, urzędów i banków jest zamknięta. Natomiast restauracje lub kawiarnie w podanych godzinach są otwarte, panuje w nich największy ruch.
Bardzo często padające słowa z ust rodowitych Hiszpanów to „Tranquilo„ (hiszp. spokojny) i „Mañana„ (hiszp. jutro). To dowód na to, że naprawdę im się nie spieszy.
W języku hiszpańskim funkcjonuje zwrot: Ser un cantamañanas – oznacza on bycie osobą, która, zobowiązuje się do robienia rzeczy, których nie jest w stanie zrobić. Używa się go również w znaczeniu „bycia nieodpowiedzialnym, nieformalnym, nie wartym kredytu zaufania”.
„Cantamañanas” = „Canta” oznacza „śpiewa” i mañanas to „jutro” w liczbie mnogiej. Zwrot ten pochodzi z XVI-XVII wieku. W tym okresie popularne stało się używanie przysłówka „jutro” w celu wykazania niezgody lub braku zgody na to, co zostało powiedziane. Jeśli ktoś został poproszony o zrobienie czegoś, czego nie chciał zrobić, reagował, mówiąc „Mañana harélo” (Jutro to zrobię), na co otrzymywał odpowiedź „Ya cantó “mañana”!” (“Już zaśpiewał “jutro””, czyli już to zapisywałeś na następny dzień i nigdy tego nie zrobiłeś). Stąd wzięła się postać Cantamañanas, człowieka, który zapewnia, że zrobi coś, na co inni nie mogą liczyć.
…
7. Hiszpanie są niebywałymi optymistami, lubią robić żarty. W większości krajów dzień żartów przypada 1 kwietnia, natomiast Hiszpanie, swój obchodzą 28 grudnia. Dzień ten nazywa się Dniem Świętych Niewiniątek (El Día de los Santos Inocentes). Skąd wzięła się ta tradycja?Historia tego dnia nie należy bynajmniej do szczęśliwych czy zabawnych. Ma on swoje korzenie w chrześcijaństwie i upamiętnia rzeź dzieci dokonaną z rozkazu wydanego przez króla Heroda.
Dlaczego więc żarty, skąd się wziął ten zwyczaj?
Oczywiste jest, że rzeź niewiniątek nie ma w sobie nic zabawnego i tradycja żartowania i robienia sobie nawzajem psikusów nie jest bezpośredniego związana z mordowaniem dzieci w Betlejem. Związku trzeba poszukać w innych pogańskich zwyczajach
Saturnalia – w czasach rzymskich celebrowano Saturnalia – było to jedno z ważniejszych świąt, obchodzone w dniach 17-23 grudnia na cześć Saturna – boga rolnictwa. Był to bardzo radosny i swobodny czas. Ten świąteczny tydzień był wolny od pracy. Spędzano go odwiedzając rodzinę i przyjaciół. Podczas tych uroczystości odbywał się również wielki bankiet oraz dokonywała się zamiana ról niewolników i ich panów. Niewolnicy przywdziewali odzież swych panów, wspólnie z nimi bawili się, ucztowali i pili. Nie wahali się również wydawać swym władcom poleceń, a ci gorliwie im usługiwali.
Z rzymskich Saturnaliów wywodzi się również średniowieczna Fiesta de los Locos, czyli Święto Szaleńców (znane także jako Święto Głupców lub Święto Biskupa). Owo święto było okresem szaleństwa, zabaw, swawoli i ekscesów. Było obchodzone przez duchownych w kościołach. Podczas święta tłum, poprzebierany w dziwaczne stroje, wybierał fałszywego przywódcę – biskupa, arcybiskupa lub papieża. Najczęściej był to ktoś z niższego szczebla duchowieństwa. Diakoni i niżsi duchowni, poprzebierani za błaznów, razem z nowym biskupem, wchodzili do kościołów, gdzie odbywały się wszystkie zabawy. Główną ideą była krótka rewolucja, podczas której władza i godność były przekazywane osobom zajmującym pozycję podrzędną.
Cechą wspólną Saturnaliów jak i Święta Szaleńców jest to, że odwracały one znany wszystkim ład i porządek i w tym okresie wszystko było dozwolone.
Powiązanie Święta Niewiniątek ze Świętem Głupców. Jako że obie te urodzystości – Swięto Głupców i Świeto Niewiniątek – zbiegały się w czasie, istnieje teoria, iż to Kościół Katolicki postanowił je zjednoczyć i ustanowił jedną datę – 28 grudnia. I tak właśnie zwyczaj żartowania połączył się ze wspomnieniem rzezi niewiniątek.
Inocentadas – żarty w Dzień Niewiniątek. Podczas tego dnia wszyscy robią sobie żarty, nazywane inocentadas. Bardzo powszechne jest w tym dniu podawanie nieprawdziwych informacji w hiszpańskich mediach. Sławne osoby także lubią korzystać z okazji i urządzają sobie żarty, publikując fałszywe posty w swoich mediach społecznościowych. Najbardziej znanym dowcipem, zwłaszcza wśród dzieci, jest przyklejanie na plecy drugiej osoby papierowych ludzików, tzw. monigote.
…
8. Hiszpanie są dumni ze swojego kraju, są patriotami. Podczas najważniejszych uroczystości państwowych można wysłuchać hymnu. Hymnu, który jako jeden z trzech na świecie nie ma słów (pozostałe dwa to hymn Bośni i Hercegowiny oraz hymn San Marino), jedynie samą melodię. Mimo wielu prób napisania słów do hiszpańskiego hymnu i licznych konkursów ogłaszanych w tym celu, nie udało się stworzyć takiego tekstu, który zyskałby uznanie wszystkich obywateli.Hymn Hiszpanii ma swoje korzenie w pieśni „La Marcha Granadera”, którą 3 września 1770 r. król Carlos III ogłosił Marszem Honorowym (hiszp. „Marcha de Honor”). Autor tej kompozycji jest nieznany, a sama melodia miała charakter militarny. Utwór od początku cieszył się ogromną popularnością, jednak jego największą bolączką już wtedy było to, że jego autor (ani nikt inny, kto mógłby poczuwać się do takiego obowiązku) nie stworzył do niego słów. W 1870 roku ogłoszono jeden z pierwszych konkursów na stworzenie tekstu, który mógłby być używany w hymnie Hiszpanii. Niestety konkurs ten nie został nigdy rozstrzygnięty. Powodem miała być niska jakość przesłanych propozycji.
…
9. Czy wiecie, że …każdy Hiszpan i Hiszpanka przez całe swoje życie ma dwa nazwiska, pierwsze po tacie, drugie po mamie (kobieta po wyjściu za mąż rzadko przyjmuje nazwisko męża).
Ustawowo to nazwisko ojca jest na pierwszym miejscu, jednak rodzice mogą zmienić ich kolejność. Jedyna zasada, której należy przestrzegać jest taka, że kolejność hiszpańskich nazwisk pierwszego dziecka danej pary musi pozostać taka sama także w przypadku kolejnych dzieci. Każda dorosła osoba, również może dokonać zmiany zaraz po osiągnięciu pełnoletności.
Chociaż w Polsce powszechne jest przyjmowanie przez kobietę nazwiska swojego męża, w Hiszpanii taka zasada nie obowiązuje. Nawet po ślubie Hiszpanki zachowują swoje panieńskie nazwisko – dodając jedynie do niego nazwisko męża (nazwisko męża zastępuje wówczas nazwisko matki).
Więcej niż dwa hiszpańskie nazwiska …
Często można spotkać się jednak z dużo większą ilością nazwisk, co dobitnie pokazuje przykład Picassa, którego pełne nazwisko brzmi Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso.
Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy mamy do czynienia z tytułem szlacheckim. Co ciekawe, hiszpańskie nazwiska, w odróżnieniu od polskich, nie są oddzielane myślnikami – można jednak używać spójnika “de” lub “y” (przykładem niech będzie słynny, hiszpański filozof, José Ortega y Gasset).
Tylko jedno nazwisko …
Mimo przytoczonych wyżej reguł, istnieją przypadki, w których Hiszpanie posługują się wyłącznie jednym nazwiskiem. Mowa tu chociażby o byłym hiszpańskim premierze, José Zapatero, którego pełne nazwisko brzmi José Rodríguez Zapatero. Jak widać, polityk posługiwał się wyłącznie panieńskim nazwiskiem matki. Dla odmiany, obecny premier Hiszpanii, Mariano Rajoy Brey posługuje się wyłącznie pierwszym nazwiskiem, pomijając to drugie.
…
—————————————————————- Hiszpańskie przysmaki:———————————————————-
…
…
1. Tortilla de Patatas
Tortilla de patatas jest hiszpańską odmianą omleta z ziemniakami. Jest jednym z najczęściej podawanych dań kuchni hiszpańskiej. Smakuje bardzo dobrze zarówno zaraz po przyrządzeniu, jak i na drugi dzień – na zimno.
Składniki: 100g ziemniaków, 1 szt. cebuli, 6 jaj, 500ml oleju, sól do smaku
Sposób przygotowania:
1. Obrać ziemniaki i cebulę. Pokroić ziemniaki na 4 części i w cienkie 5 mm plasterki. Smażymy je na małym ogniu i głębokim oleju. Chociaż smażymy to za dużo powiedziane. Nazwijmy to gotowaniem w oleju…
2. Cebulę pokroić w piórka i smażyć w oddzielnym naczyniu. W dużej ilości oleju. Przesmażone warzywa zestawiamy do miski, doprawiamy solą i po delikatnym ostygnięciu wlewamy do nich zmiksowane jajka. Rozgrzewamy patelnię na tortille o śr. ok. 28cm. Patelnia musi być naprawdę bardzo rozgrzana! Smażymy z obu stron.
…
…
2. Empanadillas de espinaca – hiszpańskie pierożki
„Empanada” lub również „empanadillas,” które w języku hiszpańskim oznaczają „faszerowane ciasto”. Jest to bardzo proste danie kuchni hiszpańskiej, niezwykle popularne w całej Hiszpanii. Empanada wywodzi się z obszaru Galicji, jednak zdobyła popularność również w wielu krajach ameryki łacińskiej. Przedstawiam przepis na empanadas ze szpinakiem, oparty na tradycyjnej hiszpańskiej recepturze na ciasto.
Składniki: 200 g mąki, 40 ml wody, 55 ml oleju, 1 szczypta soli, 2 szczypty mielonej słodkiej papryki, 1 szczypta mielonego kminku
Farsz: 300 g świeżego szpinaku, 1 łyżka mąki. 5 łyżek mleka, 4 łyżki startego parmezanu, 1 łyżka masła, 1 ząbek czosnku, pół małej cebuli, sól i pieprz do smaku.
Sposób przygotowania:
1. W pierwszej kolejności przygotowujemy ciasto. Do miski dodajemy: mąkę, wodę, olej, kminek, sól i słodką paprykę – wyrabiamy ciasto. Kiedy masa będzie gotowa, odkładamy ją na ok. godzinę do lodówki.
2. Podczas kiedy ciasto „odpoczywa” możemy przygotować farsz. Cebulę i czosnek kroimy w drobną kostkę. Na patelni roztapiamy masło, dodajemy czosnek, cebulę, i szpinak. Kiedy szpinak zmniejszy się, dodajemy mąkę, ciągle mieszając, a za chwilę wlewamy mleko. Pod koniec smażenia dodajemy parmezan oraz przyprawy i dokładnie mieszamy.
3. Po godzinie, wyjmujemy ciasto z lodówki i cieńko rozwałkowujemy. Kształt i wielkość empanadas mogą być dowolne, jednak tradycyjnie przypominają one prostokąt lub nasze polskie pierogi. Nadziewamy „pierożki” i nadajemy kształt, brzegi możemy zlepić za pomocą widelca. Pieczemy w 175 stopniach dopóki się nie zarumienią czyli ok.25 min. Smacznego!
Dodatkowe informacje:
1. Do masy dodaje się mieloną paprykę słodką, żeby ciasto nabrało smaku i koloru.
2. Empanadas można jeść zarówno na ciepło jak i na zimno.
3. Jeżeli przed pieczeniem ciasto posmarujemy żółtkiem – nabierze błyszczącego, złotego koloru.
4. Kształt i wielkość empanadas mogą być dowolne, jednak tradycyjnie jest robione w formie prostokąta wielkości blachy od piekarnika lub jak nasze polskie pierogi. Jeżeli zrobimy je w formie dużego prostokąta, to danie nazywa się „empanada”, jeżeli w formie małych pierożków, to „empanadillas”, czyli małe „empanada”.
5. Jako farsz stosuje się również inne składniki, np. mięso, tuńczyka czy też krewetki. Farsz przygotowuje się wtedy z innymi dodatkami.
…
3. Migas del Pastor to jedna z najpopularniejszych potraw kuchni hiszpańskiej. Głównym składnikiem jest czerstwy chleb. Oryginalnie było to danie śniadaniowe, ale z czasem stało się podawane jako pierwsze danie obiadowe. Historią tego dania jest to, że było ono przygotowywane przez żony dla pasterzy idących w góry z owcami. Jego nazwa oznacza „okruchy pasterza”. Jest to danie bardzo proste i pożywne.Składniki: 1 kawałek suchego chleba, 1,5 sztuki papryki czerwonej, 150 g chorizo, 100 g smalcu, 4 sztuki czosnku, 3 szczypty papryki słodkiej, 1 szczypta pieprzu, 1/3 szklanki oliwy z oliwek
Sposób przygotowania:
1. Chorizo kroimy w kostkę i smażymy na smalcu. Ściągamy z patelni i na tym samym tłuszczu smażymy paprykę pokrojoną w grubą kostkę.
2. Kiedy papryka jest już prawie gotowa dodajemy drobno pokrojony czosnek i krótko smażymy,
3. Gdy będzie gotowe to przekładamy na talerz i drobno pokruszony chleb moczymy w oliwie i smażymy na tej samej patelni. Gdy zrobi się chrupiący i złoty posypujemy go papryką słodką i dodajemy na patelnię chorizo i paprykę z czosnkiem.
4. Mieszamy i podajemy gorące.
Dodatkowe informacje:
1. Pilnuj czosnku! Spalony będzie gorzki i zepsuje smak dania.
2. Całe danie robimy na jednej patelni, żeby smaki się połączyły.
3. Danie można udekorować winogronami, jeśli są dostępne.
…
…
4. Croquetas de jamonSą to małe krokieciki, często serwowane w hiszpańskich restauracjach. Można je podawać jako przystawkę lub całkowicie osobne danie.
Składniki: 200 g szynki serano, 1 sztuka cebuli, 1 sztuki ząbek czosnku, 100 g mąki pszennej, 100 g masła, 1 litr mleka, 1 sztuka natki pietruszki
Sposób przygotowania:
Pokroić masło w kostkę, stopić na patelni, drobno posiekać cebulę i ząbek czosnku i dodać je do masła. Smażyć przez 5-6 minut, następnie dodać drobno pokrojoną szynkę serrano dodać mąkę i smażyć ok. 5 minut. Powoli wlać mleko, cały czas mieszając. Sos beszamelowy gotować, przez 20 minut, stale mieszając. Pod koniec gotowania dodać posiekaną natkę z pietruszki. Gdy ciasto wystygnie, można formować krokiety które powinny być podłużne i mieć około 5- 6 cm długości. Następnie panierować w mące, jajku i bułce tartej. Smażyć na dobrze rozgrzanym, głębokim oleju, aż nabiorą złocistego koloru. Po usmażeniu, dobrze jest odsączyć je z nadmiaru tłuszczu.
Problemem może być dostępność szynki serrano w Polsce, wtedy możemy zastąpić ją boczkiem, lub szynką.
…
5. Hiszpańskie Torrijas – ulepszona wersja tostów. To bardzo proste, szybkie danie przygotowane na słodko. Przysmak do którego potrzebne są głównie: chleb, mleko i jajka. Torrija często przyrządzana jest na śniadanie lub deser. Można podawać na ciepło lub na zimno.Składniki: 10 Bułek z poprzedniego dnia lub bułki mleczne, 1 litr mleka, 150 g cukru, 2 laski cynamonu, 1 Skórka pomarańczy, 3 jajka, oliwa do smażenia torrijas.
Sposób przygotowania:
1. Pokroić bułkę na kromki 1,5 cm lub 2 cm grubości.
2. Mleko wlać do garnka, dodać cynamon oraz skórkę z pomarańczy. Podgrzać mleko, a następnie odstawić do wystygnięcia
3. Namoczyć kromki w mleku przez 5-10 min
4. Kromki obtaczamy w jajku i następnie smażymy na złoty kolor na oleju z oliwek
5. Wykładamy kromki na papier, dzięki temu pozbędziemy się nadmiaru tłuszczu.
6. Obtaczamy w cukrze i jest gotowy!
Dodatkowe informacje:
Torrijas to słodka i tłusta przekąska podawana tradycyjnie w Wielkim Tygodniu. Według upodobań dobrze smakuje również polane miodem lub syropem np. klonowym.
…
6. Paella. Historia paelli rozpoczęła się w Walencji. Początkowo przygotowywano ją na otwartym ogniu, na polach, gdzie do pozłacanego szafranem ryżu dodawano to, co akurat było pod ręką: królika, kurczaka, kilka ślimaków, garść fasoli, pomidory i czosnek. Dużo później doszły owoce morza, grzyby, inne mięsa i warzywa. Jednak najważniejszy w tej potrawie jest ryż. Dodatki powinny tylko wzbogacić jego smak.Składniki: 500 g ryżu, 1 kg udek kurczaka, umytych i osuszonych, 1 kiełbasa (najlepiej chorizo), pokrojona w plastry o szerokości 1 cm, 20 g ostrej papryczki pokrojonej w talarki z gniazdami nasiennymi, 30 g umytej świeżej kolendry, 4 ząbki czosnku, pokrojone w plastry, 1 pęczek cebuli dymki, pokrojonej w kosteczkę, niewielka ilość sosu ostrego, 2 limonki, sparzone i umyte, niewielka ilość oliwy z oliwek extra virgin, niewielka ilość oleju, rzepakowego, 10-15 oliwek , 5 g kurkumy, sól
Przygotuj wcześniej:
Rozgrzej piekarnik do 150°C (termoobieg).
Przygotuj głęboki garnek z pokrywką, którego można używać w piekarniku.
Sposób przyrządzenia:
1. Udka kurczaka pozbawiamy kości, z kości gotujemy wywar (kości wrzucamy do garnka z zimną osoloną wodą z dodatkiem niewielkiej ilości oliwy hiszpańskiej, gotujemy). Jeśli udka są duże, kroimy je na pół.
2. Mięso marynujemy białym pieprzem i solą. Na dnie głębokiego garnka rozgrzewamy niewielką ilość oleju rzepakowego, smażymy kurczaka z obu stron, na początku skórą do dołu, na mocno brązowy kolor.
3. Do dobrze przesmażonego kurczaka dodajemy pokrojoną kiełbasę (niewielką ilość pozostawiamy, będziemy używać w dalszej części przepisu), pokrojony w plastry czosnek, pokrojoną cebulę. Często mieszamy. Chwilę smażymy (nie można dopuścić do przypalenia się ). Kurczaka zdejmujemy z patelni i przekładamy do miseczki.
4. Do garnka, w którym smażył się kurczak, a nadal jest kiełbasa, czosnek i cebulka, wrzucamy 1/2 kg suchego ryżu. Mieszamy, dorzucamy 1/2 limonki pokrojonej na mniejsze części i sok z 1/2 limonki. Dodajemy kurkumę (mniej więcej 1,5-2 łyżeczki), mieszamy. Doprawiamy ostrą papryczką, pokrojoną w plastry, razem. Do ryżu dodajemy wywar z kości (proporcje wywaru do ryżu: 1:1,5). Całość doprawiamy solą, mielonym białym pieprzem, mieszamy.
5. Dodajemy pozostałe plastry kiełbasy, kurczaka ponownie wkładamy do garnka. Garnek przykrywamy i wkładamy do piekarnika nagrzanego do 150°C na 30-35 minut.
6. Kolendrę siekamy dość grubo. Wyciągamy naczynie żaroodporne z piekarnika, doprawiamy sokiem z 1/2 limonki i niewielką ilością oliwy z oliwek extra virgin. Dodajemy posiekaną kolendrę i oliwki.
…
7. Gazpacho to zupa- chłodnik, podawana na zimno. Wywodzi się z regionu Andalucía
Składniki: 1 kg pomidorów, 2 małe ogórki gruntowe lub 1/3 dużego ogórka szklarniowego,
1/4 papryki, 2 plastry cebuli, 1/2 ząbka czosnku, kawałeczek papryczki chili, 1 łyżka soku z limonki lub cytryny, 2 łyżeczki octu winnego, 4 łyżki oliwy extra vergine.
Sposób przyrządzenia:
1. Pomidory sparzyć wrzątkiem, obrać. Pokroić na kawałki, odrzucić szypułki, można też choć niekoniecznie przetrzeć na sitku aby pozbyć się nasion.
2. Tak przygotowane pomidory włożyć do blendera, dodać obrane i pokrojone ogórki, cebulę, czosnek oraz paprykę. Dodać chili, sok z limonki, ocet winny, oliwę oraz pieczywo.
3. Wszystko dokładnie zmiksować. Doprawić solą i świeżo zmielonym pieprzem oraz w razie konieczności cukrem i większą ilością chili.
4. Chłodzić w lodówce przez ok. 2 godziny (można też włożyć do zamrażarki aby przyspieszyć schładzanie). Podawać opcjonalnie z salsą (przepis poniżej) lub/i fetą.
Propozycja podania:
• salsa: pokrojone w kosteczkę warzywa użyte do przygotowania gazpacho + 1/2 łyżeczki skórki startej z limonki + 1 łyżka soku z limonki + 1 łyżeczka oliwy, świeżo zmielony pieprz i świeże zioła
• kilka kostek sera fety
…
8. Turrón– słodki przysmak. Kiedyś podawano go jedynie w Boże Narodzenie, ale Hiszpanie tak się nim zajadają, że obecnie można go przyrządzić lub kupić o każdej porze roku
Składniki: 120g słodkich migdałów, 40 g miodu, 2 białka, 60g cukru, opłatki lub oblaty
Sposób przyrządzania:
1. Upraż migdały w całości (w piekarniku lub na patelni bez oleju).
2. Przez 45 minut podgrzewaj w garnku miód na małym ogniu.
3. Dodaj do garnka cukier cały czas mieszając masę.
4. Ubij na sztywno białka i dodaj je do garnka.
5. Dodaj uprażone migdały i wymieszaj całość na bardzo gęstą masę.
6. Na dnie formy do pieczenia ułóż opłatki, a następnie wylej na nie gotową masę. Po wygładzeniu jej powierzchni, przykryj całość drugą warstwą opłatków.
7. Po ostudzeniu, które powinno trwać do 24h, przysmak jest gotowy do zjedzenia!
…
9. Churros con chocolateChurros to tradycyjny hiszpański smakołyk w postaci smażonych w tłuszczu pręcików z ciasta parzonego. Po usmażeniu posypuje się cukrem pudrem i podaje się z gorącą czekoladą (lub sosem czekoladowym)
Składniki:
1. Ciasto (ok. 30 sztuk)1 szklanka (250 ml) wody, 100 g masła, 1 łyżka cukru wanilinowego, 2 łyżki cukru, szczypta soli, 1 szklanka mąki pszennej, 3 jajka, 1 litr oleju roślinnego, cukier puder z cynamonem
Sos czekoladowy 200 ml śmietanki 30% lub 18%, 100 g czekolady deserowej
Przygotowanie :
1. Wodę zagotować z masłem, cukrem wanilinowym, cukrem i solą.
2. Dodać mąkę i mieszać (ucierać) drewnianą łyżką przez ok. 2 minuty, aż powstanie gładka, sprężysta i odchodząca od brzegów garnka masa.
2. Odstawić z ognia i postawić garnek na desce. Przestudzić (ok. 30 minut).
3. Wbić jedno jajko i mieszać drewnianą łyżką do połączenia się składników w jednolite ciasto. Powtórzyć z dwoma kolejnymi jajkami, za każdym razem mieszając do połączenia składników.
3. Przełożyć je do rękawa cukierniczego. Rozgrzać tłuszcz w garnku (180 o C). Wyciskać ok. 8 – 10 cm kawałki ciasta bezpośrednio do tłuszczu. Końce odcinać nożyczkami lub nożem.
4. Smażyć partiami po parę sztuk, po około 2 minuty z każdej strony na złoty kolor, wyławiać łyżką cedzakową i odkładać na talerz wyłożony ręcznikami papierowymi.
5. przestudzeniu posypać cukrem pudrem z cynamonem.
2. Sos czekoladowy: śmietankę zagotować, odstawić z ognia, dodać połamaną na kosteczki czekoladę, mieszać do rozpuszczenia i otrzymania gładkiego sosu
Może Ci się spodobać
Najlepsi z najlepszych
24 czerwca, 2023
Zakończenie roku szkolnego 2022/2023
23 czerwca, 2023
Zdrowe odżywianie to podstawa
20 czerwca, 2023